อ้อยไข่ หรือ อ้อยดอกไม้ เป็นพืชตระกูลหญ้า มาจาก คำว่า “Terubuk (เทอรูบุก)” ในภาษาอินโดนีเซียซึ่งแปลว่า อ้อยที่เป็นไข่ปลา มีที่มาจากลักษณะของดอกที่มีเม็ดเล็ก ๆ เกาะกันอัดกันแน่นคล้ายไข่ปลาสวายหรือไข่ปลาตะเพียน ชาวอินโดนีเซียจะใช้อ้อยไข่เป็นส่วนผสมของอาหารเมนูพิเศษในงานแต่งงานแบบดั้งเดิมของชุมชนบางกลุ่มเชื้อชาติ
รสชาติของอ้อยไข่คล้ายหน่อไม้ฝรั่ง และคล้ายกะหล่ำดอกแต่หวานกว่า เป็นพืชผักสวนครัว ที่ให้รสชาติหวาน หอมกลิ่นเฉพาะตัว และอร่อยมาก อ้อยไข่ให้รสชาติที่เข้ากันได้ดีกับเมนูอาหารไทย โดยเฉพาะแกงเผ็ดทั้งหลาย
อ้อยไข่ ขยายพันธุ์ได้เร็วจึงเหมาะสำหรับเป็นส่วนหนึ่งของแปลงผัก และปลูกเป็นไม้ประดับ เพราะตัดแต่งเป็นพุ่มได้สวยงาม และยังมีดอกให้ได้รับประทาน แบบผักปลอดสารอีกด้วย โดยเฉพาะผู้ที่ชอบอาหารมังสวิรัติ
ต้นอ้อยไข่ ให้ผลผลิตเร็ว โตเร็ว ใช้น้ำน้อยแต่อย่าให้ขาดน้ำ ให้น้ำสม่ำเสมอ ครั้งละน้อย ๆ จะทำให้ได้ดอกอ้อยไข่มีขนาดใหญ่สมบูรณ์และมีความหวาน
คุณค่าทางโภชนาการ
มีฟอสฟอรัสสูงและแคลเซียมสูง รวมทั้งวิตามินซีสูง อุดมไปด้วยเส้นใยอาหาร ให้วิตามินและเกลือแร่ มีสารต้านอนุมูลอิสระและแคลอรีต่ำ
ใน 100 กรัม มีแร่ธาตุสำคัญหลายชนิด ดังนี้
มีพลังงาน 25 กิโลแคลอรี โปรตีน 4.6 กรัม คาร์โบไฮเดรต 3 กรัม ไขมัน 0.4 กรัม แคลเซียม 40 มิลลิกรัม ฟอสฟอรัส 80 มิลลิกรัม เหล็ก 2 มิลลิกรัม วิตามินเอ OIU. วิตามินบี1 0.8 มิลลิกรัม และวิตามินซี 50 มิลลิกรัม (ที่มาบรรณานุกรม Renny Sukmawani, Ema Hilma Meilani และ Asep M Ramdan 2 คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัย Muhammadiyah แห่ง Sukabumi ประเทศอินโดนีเซีย)
คุณค่าทางด้านสมุนไพร
ราก ช่วยแก้ปัญหาโรคระบบทางเดินหายใจ เป็นยาขับปัสสาวะ รากยังมีความสามารถในการควบคุมและกระตุ้นอาการอาหารไม่ย่อย อาหารแสบร้อน
ลำต้น นำมาต้มแก้ร้อนใน ลดไข้ มีสรรพคุณเป็นยาเย็น คล้ายๆ กับลำต้นอ้อยทั่วไป ถึงแม้ว่าลำต้นจะเล็กกว่าต้นอ้อย แต่ถ้าบำรุงให้ดี ลำต้นก็จะมีขนาดใหญ่เกือบเท่าต้นอ้อย
ใบ นำไปเป็นอาหารสัตว์ เช่น วัว ควาย แพะ ได้ ต้นอ้อยไข่ใช้ประโยชน์ได้ทุกส่วน ลักษณะใบเหมือนต้นอ้อ ต้นแขมบ้านเรา หรือเหมือนหญ้าบางชนิดที่ใช้เลี้ยงสัตว์ เพราะต้นอ้อยไข่มาจากตระกูลหญ้าเช่นกัน
วิธีปลูก ใช้ท่อนอ้อยไข่นำไปเพาะชำสักประมาณ 1 เดือน พอออกรากก็นำไปลงแปลงที่ทำแปลงแบบปลูกผักทั่วไป แต่คลุมด้วยฟางข้าว เพื่อเก็บความชื้นของดิน ให้มีการแตกหน่อใหม่อย่างรวดเร็ว ภายในแปลงปลูกห่างกัน 3 เมตร เผื่อการขยายการแตกกอ แต่ระยะห่างของแปลงกว้างประมาณ 2 เมตร เพื่อกันเป็นทางเดิน จะได้เก็บผลผลิตได้สะดวก เนื่องจากอ้อยไข่แตกกอเร็ว แต่การตัดดอกแต่ละครั้งก็จะรอรุ่นต่อไป ใช้เวลาประมาณ 6 เดือน ถึงจะเก็บผลผลิตได้ ที่สวนจึงปลูกขยายแปลงหมุนเวียนทุก ๆ 2 สัปดาห์ ก็จะปลูกแปลงใหม่หมุนเวียน จึงเหมาะสำหรับท่านที่มีพื้นที่จำกัดก็สามารถทำรายได้เสริมในครัวเรือนได้
ข้อมูล
https://www.technologychaoban.com/bullet-news-today/article_161428
https://www.technologychaoban.com/agricultural-technology/article_164438
https://thaifarmer.lib.ku.ac.th/news/5fb4d2601888e30ddbc28dd5
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น