รอมฎอนปีนี้...ต้องเลิกบุหรี่ให้ได้!

รอมฎอน มิใช่เพียงเป็นเดือนที่ต้องอดอาหารในช่วงเวลากลางวัน แต่ยังต้องอดทนต่อกิเลส และสิ่งยั่วยุต่าง ๆ อีกหลาย ๆ อย่างที่คอยบั่นทอนจิตวิญญาณของเราให้ลดน้อยถดถอยลง

หลายคนถือศีลอดด้วยความอดทนเข้มแข็ง และคอยระวังรักษาอารมณ์ไม่ให้ขุ่นมัว และรีบละศีลกันทันทีที่ได้เวลา แต่อีกหลายคน กลับมาแพ้ใจตนเองเมื่อได้เวลาละศีลอด หลังดื่มน้ำหรือรับประทานอาหารว่างกันได้สักครู่ ต่างรีบคว้าบุหรี่เข้าปาก และจุดสูบราวกับว่ามันเป็นยาชูกำลัง หรือมิตรสนิทที่ไม่ได้พบเจอกันมาเป็นเวลานาน

น่าเสียดายที่ตลอดทั้งวัน หลายคนเข้มแข็ง อดทนด้วยความหวังว่าจะได้รับพรอันประเสริฐจากการที่ได้ถือศีลอดครบถ้วน แต่เมื่อได้เวลาละศีล พวกเขากลับรีบหยิบยาพิษใส่ปากและพ่นควันพิษออกมาเป็นทางยาว ผ่านหน้าลูกผ่านหน้าภรรยา และแม้แต่พ่อและแม่ของพวกเขาเอง 

เมื่อแรกที่คนเราจะหัดสูบบุหรี่ ก็เพราะคิดว่าเป็นเรื่องโก้เก๋ เป็นเรื่องของความทันสมัย เครื่องช่วยระบายความเครียด โดยไม่รู้ว่า จริงแล้วเราตกเป็นเหยื่อของการโฆษณา ที่ล่อลวงเราให้เราหลงเชื่อ แต่นั่นเป็นเรื่องในอดีต ทุกวันนี้ แม้ว่าจะมีกฎหมายห้ามการโฆษณา ประชาสัมพันธ์ โดยตรงแล้ว เราก็ยังเป็นเหยื่อของบุหรี่ เพราะความเชื่อความเข้าใจผิดยังลอยวนอยู่ในสังคม เราจึงเห็นวัยรุ่นชายหญิงในปัจจุบันสูบบุหรี่กันอย่างหน้าตกใจ และไม่ยี่หระต่อสายตาผู้คน “มายุ่งอะไร?...ฉันจะหยิบยาพิษใส่ปาก...มันก็เรื่องของฉัน?” นักสูบบุหรี่มักจะคิดกันเช่นนั้น

แต่บุหรี่ ไม่ใช่เป็นแค่เรื่องของฉัน...เป็นเรื่องของส่วนรวม เพราะเมื่อคุณพ่นควันบุหรี่ นั้นก็หมายความว่า คุณได้พ่นควันพิษสู่บรรยากาศรอบข้าง ที่มีลูก และคนที่คนรักรายล้อมอยู่ ไม่แต่เท่านั้น ยังมีผู้คนที่คุณไม่รู้จัก บังเอิญเดินผ่านเข้ามารวมอยู่ด้วย 

วันนี้ พวกเขาอาจจะยังไม่มีอาการอะไร...ยังไม่ได้เป็นโรคร้าย แต่ในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า พวกเขาจะทรมาน ด้วยโรคร้ายจากควันบุหรี่...ควันพิษที่คุณพ่นใส่เขาอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน

รอมฎอนปีนี้...ต้องเลิกบุหรี่ให้ได้!

สุขสาระออนไลน์ ฉบับที่ 241
เดือนมีนาคม 2568
มูลนิธิสร้างสุขมุสลิมไทย (สสม.)
www.muslim4health.or.th